آری، این است نتیجه زحمات اهل بیت علیهم السلام و این است نتیجه وصیت پیامبر برای مودت اهل بیت. اگر فرض کنیم پیامبر به جای وصیت به مودت ، وصیت به آزار و اذیت می نمود ، آیا بیشتر از این می شد به اهل بیت ستم نمود؟ آزار و اذیت بالاترین فرد اجتماع قابل تحمل نیست اما ائمه برای حفظ دین صبر اختیار نمودند تا دین از بین نرود و به نسل های بعد و به ما برسد. حالا آیا ما می توانیم قدر نشناس باشیم؟ آیا انصاف است که قدر نشناس باشیم؟ فعلا که قدر آن همه گذشت و ایثار را نمی دانیم و هر کدام به راه خود میرویم!!!
اما محرم برای ما ، ماه شنیدن درخواست یاری و شتافتن برای کمک به اهل بیت است صدای امام حسین علیه السلام برای یاری تا کنون ادامه دارد این بار صدای (( هل من ناصر )) از طرف فرزند امام حسین علیه السلام یعنی حضرت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه می باشد. پس کربلا باقی است صدای یاری طلبیدن هم باقی است و برای همین است که گفته اند کل یوم عاشورا. امام مظلوم و تنها یاری می خواهد ما باید صدایش را بشنویم و لبیک بگوییم . باید گوش هایمان را از آلودگی های گناه پاک کنیم تا صدای مظلومانه اماممان را بشنویم و به یاری اش بشتابیم . دیگر (( یالیتنا کنا معکم )) را فقط با زبان نگوییم . کربلا هست . امام هست . یاری می خواهد . اهل عمل باشیم کربلا منتظر ماست بیا تا برویم. یا علی
دوستان اگر نظراتی دارند لطفا در پست ثابت درج نمایند.با تشکر
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها:
نصرت,
آخرالزمان,
مهدی,
محرم,
ظهور,
,
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: